Alweer halverwege!

Beste allemaal!

Hier weer even een update vanuit Suriname! Jeetje, wat vliegt de tijd zeg!! We waren dit weekend zes en een halve week hier! Dat betekend dus nog maar zeven te gaan! De tijd gaat echt zo snel en we willen echt nog van alles zien, doen en beleven dus we krijgen het druk aankomende periode!

Goed, in ons laatste bericht schreven we over onze vakantie naar BigiPan. Wat een avontuur zeg! Heerlijk genoten! We zouden donderdag op vrijdagnacht tussen vijf en half zes met een busje vertrekken richting Nickerie (=district). We waren donderdagavond helemaal gepakt en gezakt en hebben geprobeerd om op tijd naar bed te gaan. Helaas werd het ongeveer twaalf uur met alle gevolgen van dien! Ja, jullie raden het waarschijnlijk al! Dik verslapen! Om half zes ging de telefoon: "Waar blijven jullie?" Wat een ellende en wat schaamden we onszelf! Mag je met een groep onbekende Surinamers mee, verslaap je je gigantisch. Nou gelukkig stonden we om kwart voor zes helemaal gereed buiten. Danielle helemaal balend omdat ze haar haar niet had kunnen doen en dus vond dat ze er niet uitzag met die bokkenpruik! Maar goed, geen haan die ernaar kraaide gelukkig dus dat scheelde al heel veel!
De busreis duurde echt knetterlang! We hebben ongeveer drie en een half uur in dat kleine busje gezeten: op elkaar gepropt en zelfs Danielle met te weinig beenruimte. De rit verliep op zich prima, maar er is zeker sprake van slechte wegen! Wat een hobbel-bobbel-knobbel wegen zeg! Als je eindelijk in slaap geduikeld was, werd je vanzelf weer wakker geschud door een diepe kuil in de weg! Maar goed, na de busreis kwamen we aan bij de meneer die zijn huisje verhuurde. Na even wat kleine zaken besproken te hebben, was het tijd om richting de boot te gaan. We moesten eerst in drie groepen naar de overkant van de Nickerierivier. Dit verliep allemaal prima op flink wat gesjouw na. Vervolgens kwamen we bij een soort dam waar de boot overheen moest. Helaas stond vandaag het water nogal laag wat betekende dat de mannen aan de bak moesten! De boot moest de dam over getrokken worden! Toen de boot er eindelijk overheen was, stond de heren nog een verrassing te wachten: de boot met al onze spullen moest er natuurlijk ook nog overheen!! Tsja, zonder spullen begin je in een huisje op het water echt helemaal niks!! Ook de tweede boot kregen ze zonder enige problemen over de dam en konden we verder met onze tocht! De boottocht duurde ongeveer 45 minuten terwijl de bootjongen het had over 10 minuten! Ja, zo zie je dus maar weer dat tijd niet belangrijk is hier! De tocht naar het huisje was echt heel erg mooi! Wat een mooie ongerepte natuur was er te zien! En rustig...heel erg rustig..Er is daar echt helemaal niks te horen behalve de vogels en af en toe het geronk van die bootjes. Toen we eenmaal op het meer aankwamen waar ons huisje stond begon onze relaxvakantie! Er stonden in totaal vier huisjes op het water. Die van ons viel erg op aangezien hij helemaal roze geverfd was! De bijnaam van ons huisje werd dan ook snel "de Flamingo". Eenmaal in het huisje hebben we eerst snel een slaapkamer uitgekozen. We wilden natuurlijk wel lekker slapen!! Helaas, de kamers waren echt pekkig! Er waren geen schone lakens en dekens ontbraken. Ok, dat was dus voor ons echt een minpunt! Maar goed, het huisje zelf zag er echt prima uit verder! Het is helemaal open dus je kon lekker in een hangmat liggen en genieten van een warm briesje in de zon! Heerlijk. Toen we net een uurtje in het huisje waren, lagen we allebei in een hangmat en waren snel vertrokken naar dromenland...............De eerste dag zijn we meteen gaan zwemmen en krabben gaan vangen. De krabben werden gewoon bij het huisje gevangen en in de avond gegeten. Om te zwemmen moesten we met de boot naar een ander gebied. We hadden met z'n tweeen besloten om maar mee te gaan zwemmen. Kevin bedacht zich op het laatst nog en bleef lekker in de boot zitten omdat hij het water toch wel heel erg bruin vond haha! Danielle is wel gaan zwemmen. Gelukkig had ze waterschoenen te leen! Wat een smerige bodem!! Drap, derrie, snot, modder, kikkerdril leek het wel waar ze in stond te dansen!!! Bah, en de hele tijd wegglijden! Ach, wat het zeker goedmaakte was de temperatuur van het water! Die was echt heerlijk!! Eenmaal terug van het zwemmen hebben we gedoucht en ook dat is een hele belevenis! Je moet eerst een emmer met water vullen en vervolgens met een klein bakje jezelf ondergieten! Danielle was er minder blij mee aangezien ze haar haar toch graag wilde wassen. Het werd onderhand een sport om je water dusdanig te verdelen dat je genoeg had voor zowel je lichaam als je haar! Maar goed, die hele douche mocht de pret niet drukken! Na verloop van tijd went het ook wel!
's Avonds hebben we heerlijk gegeten. We hebben beiden geen idee meer hoe het heet maar het was iets met rijst en kousenband. Het was erg lekker! Daarna nog een potje kaarten gespeeld en vervolgens "lekker" gaan slapen.
De volgende dag waren we al om 7 uur wakker. Wakker geworden door de wind en de leden uit de groep! De hele ochtend hebben we lekker gerelaxed en rond een uurtje of elf zijn we in een bootje gestapt om aan "bird watching" te doen. Nou, we hebben wel geteld 1 grote roofvogel gezien:S. Haha. Maar verder hebben we heerlijk in een bootje op het water rondgevaren en zeker kunnen genieten van de heel hard brandende zon! In de middag hebben we weer warm gegeten. Jeetje, die Surinamers die houden echt van veel en lekker eten. Ze eten echt de hele dag door! Ongelofelijk! Danielle is er niks bij! Maar goed, na de lunch kon iedereen doen en laten wat hij/zij wilde. Kevin is met zijn boek in een hangmat gaan liggen. Hij heeft twee pagina's gelezen om vervolgens weer naar dromenland te gaan. Danielle heeft lekker in de zon liggen bakken samen met Jessie; een Amerikaanse studente die ook door de groep uitgenodigd was. We hebben ons die dag dus echt prima vermaakt. In de avond zijn we op kaaimannenjacht gegaan. Geweldig maar stiekem ook wel een beetje scary. In het pikkedonker in een klein bootje met alleen een zaklantaarn op zoek naar de roodkleurende ogen van kaaimannen. En ja hoor, we hadden succes! We hebben er ongeveer tien gezien!! Echt heel gaaf! We besloten om er de volgende avond een te gaan vangen! Er was één nadeel aan die kaaimannenjacht: het stikte van de muggen! Ze gaan door je kleding heen als je niet oppast! Vreselijk! En wie er het meeste gestoken werden??? Dat lijkt me duidelijk: Kevin en Danielle. De volgende dag was ook weer een supertoffe dag! We zijn richting de oceaan gaan varen met een klein clubje. Wederom een supermooie omgeving! Toen we eenmaal dicht bij de oceaan waren, moesten we ons bootje uit. Gelukkig hadden ze ons al verteld surfschoentjes aan te doen. Dat was wel nodig ook! We hebben door de modder, waar we tot onze knieen inzakten, de weg naar de oceaan afgelegd! Heel erg leuk was dat! We bleven erin wegzakken en op een gegeven moment heeft Danielle maar besloten om de geleende surfschoentjes uit te doen omdat de modder ze als het ware opzoog. Dus op blote voeten verder: in de modder tussen de ieniemienie krabbetjes! Gelukkig waren deze banger voor ons als wij voor hen! Wat een avontuur! Eenmaal bij de oceaan kon het schieten van foto's pas echt beginnen! Wederom een prachtige omgeving. In de verte kon je de flamingo's zelfs zien staan! Dit vonden we echt allebei helemaal geweldig en hebben hiervan ook echt genoten. Super! Na een klein uurtje zijn we weer terug gegaan richting het huisje en hebben we de rest van de dag lekker zitten chillen en eten (tsja, we konden natuurlijk niet achterblijven:)). In de avond weer op kaaimannenjacht. Er was door een aantal handige mannen een strop gemaakt om de beesten te kunnen vangen. Helaas is het ons niet gelukt om er echt een te vangen! Achja, volgende keer beter! Na de kaaimannenjacht zijn we nog een potje gaan kaarten en was ons avontuur bijna ten einde! De volgende dag zouden we namelijk om tien uur alweer terug varen. Verrassend was dat we ook echt om dit tijdstip weggingen. Waarom verrassend? Nou, de Surinamers zijn normaal gesproken niet zo van de tijd;)! Eenmaal weer aan land kon onze trip met de bus naar huis weer beginnen. Weer over die ellendige slechte wegen en weinig plek in de bus. Rond vier uur waren we weer terug in Paramaribo! Het voelde toch wel als een "home sweet home'. Wat is het in ons appartement dan toch schoon zeg! We hebben dan ook maar meteen een heerlijke warme douche genomen, onze kleren gewassen, pizza gegeten en vervolgens zijn we lekker gaan slapen. We moesten de volgende dag immers gewoon weer stage gaan lopen! Al met al was het een super leuk weekend met vele ervaringen, indrukken en niet te vergeten een kijkje in de echte Surinaamse cultuur!

Dinsdag zijn we meteen weer aan de slag gegaan op onze stage. Vanaf nu vier weken zonder Bastiaan en is Monique onze begeleidster. Voordat Bastiaan vertrokken is, hebben we nog een tussentijdse beoordeling gehad. Alles was goed en ze waren erg tevreden en enthousiast over ons. Fijn, dan weten we dat op deze manier door moeten blijven gaan. Afgelopen week is eigenlijk wel rustig verlopen en gelukkig hadden we omdat Bastiaan weg is een goede planning wie welke patient zou doen. Dit werkte prima!

Wat betreft ons project mbt diabetes patienten: we zijn druk bezig het hele sport en beweegaanbod in Suriname in kaart te brengen. Helaas gaat dit niet altijd van een leien dakje aangezien sommige beloven vanalles te sturen maar dit niet doen! Gelukkig zijn we al een heel end. Ook hebben we voor al die sportverenigingen een brief opgesteld waarin we ze uitnodigen voor een informatie bijeenkomst over diabetes zodat ook zij binnen de vereiniging effectief aan de slag kunnen met diabetes patienten. Kortom: alles loopt op rolletjes!!

Vrijdag kregen we, heel relaxed, van Monique een vrije dag! Top! We hebben het ervan genomen en zijn lekker gaan winkelen! Veel hebben we niet gekocht (souvenirs en slippers) maar erg gezellig was het wel!
Zaterdag en zondag hebben we lekker gechilled! Niet veel van bijzonders gedaan! Beetje uitslapen, beetje rondfietsen (Danielle heeft bijna een slang overreden!!!!), beetje terras pakken en ga zo maar door! Wat een leventje toch he??;)

Oke, we gaan er nu onderhand maar eens mee stoppen. Het verhaal is weer langer dan we verwacht hadden! Genoeg leesvoer voor jullie dus!

A Bun,

Liefs..xxx Kevin & Danielle